မိ​ေႏြ (​၁)

မိ​ေႏြ( ၁)

​ေႏြဟာ
တဖ်စ္​ဖ်စ္​ ျမည္​​ေကၽြး ​ေနၿပီး
ငါ့ရင္​ကို
ပက္​ၾကားအက္​ ​ေစသူ။

​ေႏြဟာ
ငိုစရာ႐ွိရင္​ ငို​ေပါ့။
ငါ့မွာ​ေတာ့
မင္​းက​ေႏြမို႔
ကိုယ္​တိုင္​ပဲ ကႏၲာရျဖစ္​​ေနၿပီ။

​ေႏြဟာ
ပန္​းခ်ီကား ထဲကအတိုင္​း
လက္​ပံပင္​နဲ႔ ​ေရခ်မ္​းစင္​ နဲ႔
မဟုတ္​ျပန္​ဘူး။

ကဗ်ာထဲကလို
ထ​ေနာင္​းပင္​​ေပၚမွာ
ခ်ိဳး( ဂ်ိဳး ) ႏွစ္​​ေကာင္​လဲမ႐ွိျပန္​ဘူး။
​ေႏြဟာ
ဇရာကိုလြန္​ဆန္​
ျပန္​ၿပီးႏုပ်ိဳခ်င္​တယ္​။

ဆို​ေတာ့
​ေႏြဟာ
​ေႏြနဲ႔မတူ​ေအာင္​ကို
မိုက္​လုံးႀကီးပစ္​လိုက္​တယ္​။

မိ​ေႏြ ( ၂)

ပူ သည္​။
မိုး ရာ သီ ကို ​ေတာင္​
​ေႏြ ​ေခါင္​ ​ေစ တဲ့ သူ။

မိ​ေႏြ ( ၃ )

စိတ္​မ်ားကား
တ​ေလာကလုံး အ​ေမွာင္​ဖုံး​ေနသလို
သူ႔ကိုယ္​သူ မျမင္​ႏိုင္​။

ပြင္​့ထြက္​လာမယ္​့
စိတ္​ခံစားမႈ​ေတြက
သမ႐ိုးက်​ေတာ့မဟုတ္​ဘူး။

မရမ္​းသီးရဲ႕ အခ်ဥ္​နဲ႔
သံပုရာသီးရဲ႕ အခ်ဥ္​ဟာ
ထပ္​တူမက်ႏိုင္​သလို
​ေငၚတူးတူးအနံ႔​ေတြနဲ႔ပဲ
သူလိုငါလို ​ေပါက္​ကြဲတဲ့သူ။
မိ​ေႏြဟာ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္​းရဲ႕
​ေဂဟစနစ္​နဲ႔အညီ
အိမ္​​ေထာင္​ျပဳ သား​ေမြးျခင္​းကို
ႏွစ္​သက္​သတဲ့​ေလ။

မိ​ေႏြ​ေရ ....
​ေသတဲ့သူျပန္​႐ွင္​သန္​ဖို႔ထက္​
မင္​း​ေကာင္​းကင္​မွာ
ၾကယ္​​ေတြစုံဖို႔ဘဲ
ငါဆု​ေတာင္​းတယ္​။

မင္​းအိမ္​စစ္​
ီ
Posted via Blogaway