"အျပန္လမ္း"
ဒီေန႔အဖို႔ေတာ့
စာကေလးေတြကို လႊတ္ၿပီး
ေကာင္းကင္ကိုႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ျပံဳးျပလိုက္မိရဲ႕ ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ အေ၀းဆံုးေန႔ေတြကို အဆံုးသတ္ဖို႔
မနက္ျဖန္ရက္စြဲနဲ႔
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ လက္မွတ္ေလး ...
အိမ္ျပန္ေတးေတြဟာ
ေသြးေၾကာထဲ စီးေမ်ာ လည္ပတ္
ေလာကဓံကမ္းပါးျပတ္ေတြကို
အေမ့မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္ . . .
ေမေမ...
ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳပါ ။
ဆယ္ႏွစ္လံုးလံုး
ခုတ္ေမာင္းလို႔မရတဲ့ ရထားပ်က္ေပၚမွာ
အသံအက္ေနတဲ့ ေမာင္းကြဲတစ္ခ်ပ္လို
ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းက်င္လည္ခဲ့ရာ
ေဟာဒီ မေအာင္ျမင္မႈေတြဟာ
ကြၽန္ေတာ္႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ ေလာကဓံအက်ိဳးအပဲ့ေတြပါပဲ ...
ဆံပင္႐ွည္သေလာက္ စိတ္ဆတ္ခဲ့ဖူးတဲ့
လူငယ္ဘ၀ရဲ႕ သကၠရာဇ္ေတြနဲ႔
ေအးစက္ၾကမ္း႐ွ မာနနဲ့ ႐ုိင္းပ်မႈေတြကိုလည္း
စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပါၿပီ...။
အ႐ွိန္လြန္ၿပီး တိမ္းေမွာက္သြားတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားေတြနဲ႔
ေရခ်ိန္လြန္ၿပီး ဇတ္က်ိဳးသြားတဲ့ ယမကာသမားေတြနဲ႔
လိုခ်င္တာကို ေဘာင္ခတ္ၿပီး
မသိမသာ သဲ့ယူတတ္တဲ့ လူယဥ္ေက်းေတြနဲ႔
ခ်စ္စရာတစ္ခု႐ွိရင္ ဒုကၡတစ္ခု႐ွိတယ္ဆိုတဲ့ သူေတာ္စင္ေတြနဲ႔
ပ်ားရည္ေထာင္ေခ်ာက္မွာ သေဘာၤေမွာက္ခဲ့ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔
အေမ့သားရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ
အခုဆို တကယ္ကို ေခြၽးထြက္မ်ားခဲ့ပါၿပီ။
ဒီတစ္ေခါက္
အေမ့အိမ္ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ
ျဖဴစင္စင္ သကၠရာဇ္အေဟာင္းေလးေတြကို ဆြဲထုတ္
ေလာကကို အသိမ္ေမြ႔ဆံုး ျပံဳးျပပါ့မယ္
ေမေမ...
ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳပါ...။ ။
(ေႏြလူသစ္ )
Thursday, June 4, 2015
အျပန္လမ္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment