"ကိုယ့္ေသြးက ေအးၿပီးရင္ ေႏြးဖို႔ခက္တယ္ မာရီယာ"
သီခ်င္းတိုင္းက
အသက္ကို လာလာေထာက္တယ္
စကားလံုးတိုင္းက
မာနကို ပါးပါးလွီးတယ္
ဘာေၾကာင့္မ်ား
က်ည္ဆံေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါ နမ္းျပေနရတာလဲ...
ကိုယ့္ေသြးက
ေအးၿပီးရင္ ေႏြးဖို႔ခက္တယ္ မာရီယာ...။
ေဘာဂေဗဒနဲ႔ ရန္ျဖစ္ၿပီး
အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ၂၂ႏွစ္သားေလး တစ္ေယာက္
မိုးေမွ်ာ္တိုက္ေတြၾကားမွာ
မိုးကိုတိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ဒူးနဲ႔
ဘ၀ကို မီးထြက္ေအာင္ ခတ္ပစ္ခဲ့တာ
ကိုယ့္ေသြးက
ေအးၿပီးရင္ ေႏြးဖို႔ခက္တယ္ မာရီယာ...။
ဟာသေတြနဲ႔ ေနထိုင္ပါတယ္
လူငယ္လို ပြင္းလင္းပါတယ္
မင္းလက္ထဲက ေသနတ္နဲ႔
ကိုယ့္ကိုယ္လာလာမၿခိမ္းေျခာက္ပါနဲ႔
ကိုယ္ မေၾကာက္တတ္တာ ခက္တယ္ မာရီယာ...။
ဘယ္ငရဲနဲ႔မဆို ေနရဲပါတယ္
ဘယ္စစ္ပြဲနဲ႔မဆို ေသရဲပါတယ္
ကိုယ့္ေခါင္းထဲ
အေပါစားေရခဲမုန္႔ေတြ
ပစ္ပစ္မထည့္စမ္းနဲ႔ မာရီယာ...
ကိုယ့္ေသြးက
ေအးၿပီးရင္ ေႏြးဖို႔ တကယ္ခက္တယ္။
မိသားစုရဲ႕ ဖြင့္ဆိုခ်က္အရ...
ကိုယ္ဟာ သိုးမည္းပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ဖြင့္ဆိုခ်က္အရ...
ကိုယ္ဟာ ေရခဲပါ။
မင္းမ်က္၀န္းရဲ႕ ဖြင့္ဆိုခ်က္မွာ
ကိုယ္ဟာ ကစားစရာျဖစ္သြားတာ စိတ္မေကာင္းဘူး။
ကိုယ့္ေသြးက
ေအးၿပီးရင္ ျပန္မေႏြးေတာ့ဘူး မာရီယာ...။ ။
ေႏြလူသစ္
14. 7. 2015
Tuesday, July 14, 2015
"ကိုယ့္ေသြးက ေအးၿပီးရင္ ေႏြးဖို႔ခက္တယ္ မာရီယာ"
Friday, July 10, 2015
"ျပန္႐ွာေနဆဲ လိပ္စာ"
"ျပန္႐ွာေနဆဲ လိပ္စာ"
လူရာ၀င္ရတာကို ၿငီးေငြ႔လာတဲ့အခါ
ငါ့စိတ္က ေတာလမ္းေလးေပၚ ေပ်ာ္က်သြားတယ္။
ငါတို႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း
ငါတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး
ငါတို႔ ဘ၀ကို လွလွပပ ေရးၾကမလား...။
ငါ့ လူငယ္ဘ၀ရဲ႕စိတ္ကူးစိတ္သန္းမွာ
ေသနတ္ပစ္ခန္းေတြ မ်ားခဲ့တာ
ငါ စိတ္မေကာင္းဘူး။
ငါဖန္တီးတဲ့ အႏုပညာမွာ
ငယ္ဘ၀ ဒဏ္ရာေတြ ပါပါသြားတာ
ငါ စိတ္မေကာင္းဘူး။
ကဗ်ာကို ခ်စ္မက္ခဲ့တယ္
ရြက္၀ါေတြကို သနားခဲ့တယ္
တစ္ေန႔မွာ တစ္ရက္မွာ
အရြက္သစ္ အပြင့္သစ္နဲ႔
ဘ၀သစ္ကို ျပန္ဖြင့္ဆိုျဖစ္မယ့္ သစ္ပင္...
ငါ ဘ၀ကို ဒီလို အားေပးရတယ္
ငါ အသက္ကို ဒီလို ေဆးေကြၽးရတယ္။
ေမ့မသြားတဲ့ အတိတ္ဟာ က်ိန္စာပဲ
က်ိန္စာကို က်ိန္စာနဲ႔ ျပန္တိုက္ရမယ္...
ေပ်ာက္မသြားတဲ့ ဒဏ္ရာဟာ ကံၾကမၼာလား
ကံၾကမၼာကို ကံၾကမၼာနဲ႔ ျပန္ခ်ည္ရမယ္...
ဓားတစ္ခ်က္ ထိတိုင္း
က်ည္တစ္ေတာင့္ သင့္တိုင္း
ဒါ...ဘ၀မဟုတ္ဘူး လို႔
ေပါက္ကြဲ ရြတ္ဆို.....
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ခ်ိဳေအာင္ မေခ်ာ့တတ္ခဲ့တဲ့ အတိတ္...
အခု
မလိုအပ္တဲ့ တံခါးေတြကို ငါတို႔ ပိတ္ၾကရေအာင္...။
ၿပီးေတာ့
ငါတို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္
ငါတို႔ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး
ငါတို႔
ဒီပင္လယ္ကို လက္ပစ္ကူးၾကရေအာင္....။ ။
ေႏြလူသစ္
10. 7. 2015
Posted via Blogaway
Wednesday, July 8, 2015
"လူငယ္လို ေနထိုင္ျခင္း"
"လူငယ္လို ေနထိုင္ျခင္း"
နံရံကို ျဖတ္ထိုးလိုက္တဲ့ လက္သီးမွာ
နာက်င္ျခင္းဟာ ေဖ်ာက္ခနဲ က်ိဳးတယ္။
လိႈင္းဒဏ္ကို ေၾကာက္တတ္ရင္
ဒီေနရာထိ ေရာက္မလာဘူး
ေအးေဆး.....
ဒီေန႔အထိ
ကိုယ့္ေသြးဟာ ကိုယ့္ေသြးအတိုင္း
ကိုယ့္အေတြးဟာ ကိုယ့္အေတြးအတိုင္း
သန္႔တယ္။
ဘယ္အေရာင္မွ လာမဆိုးနဲ႔
ဘယ္အရိပ္မွ လာမမိုးနဲ႔
ေနေလာင္လို႔ ႏြမ္းၾကစတမ္းဆို
စမ္းေတြနဲ႔အၿပိဳင္
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ခန္းပစ္လိုက္မယ္
ကို႔ယ္အျမင္ကိုယ္ ကန္းပစ္လိုက္မယ္။
ဘာျဖစ္လဲ ...
ေနလို ၾကယ္လို လလို
ကိုယ့္သခၤါရနဲ႔ ကိုယ္
ဘ၀ကို
ခ်ရဲတယ္ က်ရဲတယ္။
ေလာင္ရဲတယ္ ေမွာင္ရဲတယ္။
ဘယ္လမ္းက ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းမလဲ
ဘယ္အေတြးက ဘယ္ေလာက္လြဲမလဲ
ကိုယ္ေရြးတဲ့ လမ္းမွာ
ကိုယ္ေသာက္တဲ့ ၀ိုင္မွာ
ကိုယ္ထိုင္တဲ့ ခံုေပၚ
ကိုယ့္ဒုကၡနဲ႔ကိုယ္ ေပ်ာ္တယ္။
ေကာင္းကင္ဘံု၊ ငရဲ
ႀကိဳက္တဲ့ထဲ ကိုယ့္နာမည္ကို ပစ္ထည့္လိုက္
ေအးေဆး....။
ခင္မ်ားက႐ုဏာအတုေတြသာ
ျပန္သိမ္းလိုက္...
လိွဳင္းအတက္အဆင္းေတြ
ျမစ္ေရႀကီးျခင္း သတင္းေတြ
ဘာျဖစ္လဲ...
ေဟာဒီမနက္ခင္းေတြအတြက္
ငါ့မွာ ကိုယ္ပိုင္သီခ်င္း႐ွိတယ္။ ။
ေႏြလူသစ္
၆၇၂၀၁၅